ProZ.com translation contests »
Fourth ProZ.com Translation Contest: "Raising children" » German to Dutch » Entry by Miet Ooms

Source text in German

Translation by Miet Ooms (#1918) — Winner

Tim befindet sich momentan in einer Entwicklungsstufe, an die ich mich später sicher am liebsten erinnere - weil sie vorbei ist. Nennen wir sie die "Pupsi-Phase“, die Bestandteil des sich hinziehenden Prozesses des Spracherwerbs eines jeden Kinds zu sein scheint. Jeder Berliner Rapper ist gegen meinen Sohn ein Schöngeist.

Morgens, wenn Tim über meine Beine zu mir ins Bett trampelt, ruft er freudig: „Halloooo Pupsbacke.“ Ich bin aber keine Pupsbacke, sondern ein Vater. Und das sage ich ihm auch. Unnötig zu erwähnen, dass er auch für seine Mutter eine ganz besondere Wortschöpfung parat hat... Die meisten seiner Wortschöpfungen gründeln in Körperöffnungen und Ausscheidungsvorgängen. Das ist nicht schön.

Warum kann er nicht Kosenamen erfinden, die man gerne hört? Warum bin ich nicht einfach „Blumenpapa“? Das sei normal, sagte die Kindergärtnerin, als ich sie darauf ansprach. Ist mir egal, also beschloss ich dem Verhalten meines Sohnes mutig entgegenzutreten und notfalls Strafen für Schimpfwörter zu verhängen.

Leider fehlt es mir dafür jedoch an Autorität. Im Bestrafen bin ich nicht besonders gut. Abgesehen davon hat mir mal eine Psychologin erklärt, dass kleine Kinder mit Strafen überhaupt nichts anfangen können. Es bringt nichts, und das Einhalten von Sanktionen ist für Eltern schwieriger als für Kinder, besonders wenn es um Fernsehverbote geht. Möchte man die zum Beispiel am Sonntagmorgen um acht einhalten? Nein? Na bitte. Ich nahm mir also vor, mit Augenmaß vorzugehen.
Tim bevindt zich op dit moment in een ontwikkelingsfase, die ik mij later zeker het liefste voor de geest zal halen - omdat ze voorbij is. Laten we ze de "billenfase" noemen, een fase die blijkbaar bij het taalontwikkelingsproces van elk kind hoort. Om het even welke Berlijnse rapper hanteert een heel proper taalgebruik in vergelijking met mijn zoon.

's Ochtends, als Tim over mijn benen bij mij in bed kruipt, roept hij vrolijk: "Hallooooo billenwang." Maar ik ben toch geen billenwang, ik ben een vader. En dat zeg ik hem ook. Het is niet nodig te vermelden dat hij ook voor zijn moeder een heel speciale woordschepping paraat heeft... De meeste van zijn woordscheppingen zijn geïnspireerd op lichaamsopeningen en uitscheidingsprocessen. Dat is niet leuk.

Waarom kan hij geen koosnaampje uitvinden dat je graag hoort ? Waarom ben ik niet gewoon "bloempjespapa" ? Dat is normaal, zei de verzorgster in de kribbe toen ik haar daarover aansprak. Kan mij niet schelen, en ik besloot dus om het gedrag van mijn zoon moedig tegen te gaan en desnoods straffen in te voeren voor scheldwoorden.

Jammer genoeg mis ik daarvoor het gezag. Ik ben niet echt goed in bestraffen. Los daarvan heeft een psychologe mij ooit uitgelegd, dat kleine kinderen helemaal niets kunnen beginnen met straffen. Het levert niets op, en het volhouden van sancties is voor ouders moeilijker dan voor kinderen, zeker als het over televisieverbod gaat. Moet je dat dan bijvoorbeeld zondagmorgen om acht uur instellen ? Nee ? Zie je wel. Ik nam me dus voor om met inzicht op te treden.